1517 

Prymas Jan Łaski zarządził, aby w całej archidiecezji gnieźnieńskiej dokonano spisu  wszystkich kościołów i uposażenia jakie do tych kościołów było przedzielone. W Niechanowie spisu tego dokonał ks. kanonik Kijewski z Gniezna. Dowiadujemy się z tego dokumentu, że w Niechanowie był wtedy proboszczem ks. Michał z Lusowa. Do parafii przynależały wsie co i dzisiaj przynależą. Za plebanią ku wschodowi była wimaryjka, dom organisty i szkoła parafialna. Chlubą dla kościoła i parafii była wtedy szkoła utrzymywana przez proboszcza. Wszystkie te budynki były otoczone sadami i ogrodami kościelnymi. Pola kościelne  ciągły się od karczmy /dzisiejszy browar/ 2 staja na zachód i 2 staja na północ. Kościołowi Niechanowskiemu przysługuje dziesięcina snopowa ze wszystkich pól obszaru dworskiego niechanowskiego. Wartość tej dziesięciny ocenia się na 20 ówczesnych groszy. Z tejże samej wsi kmiecie płaca księdzu  corocznie czesne i to z  jednego łanu po dwa korce i tyleż owsa. Z Karsewa z pól dworskich należy się kościołowi dziesięcina snopowa. Natomiast kmiecie z tejże wsi płacą z każdego łanu po dwa korce żyta i tyleż owsa. Zwozi to ksiądz swymi końmi. Z Nowejwsi wszyscy kmiecie płacą księdzu dwa korce żyta i tyleż owsa z każdego łanu. Karczmarz z Nowejwsi płaci grosz jeden. W Miroszce są pola uprawne dla dworu. Uprawia je Jan Grzywacz miejscowy karczmarz. Płaci on księdzu dziesięcinę snopową a z karczmy płaci jeden grosz. W Arcugowie wszyscy kmiecie płacą z łanu dwa korce żyta i dwa owsa. Karczmarz  z Arcugowa płaci  grosz jeden. Mikołajewice trojakie, jedyna wieś w której dotąd nie ma kmieci. Zamieszkuje tu drobna szlachta. Płacą kościołowi dziesięcinę snopową wartości 120 groszy. Z Goczałkowa  pobiera ksiądz dziesięcinę snopową na zmianę z księdzem z Kędzierzyna. Kmiecie z Goczałkowa płaca do Niechanowa po jednym korcu owsa z łanu. 

1518 

Anna z Niechanowskich Tomicka zmarła w 1519 roku i pochowana została w katedrze gnieźnieńskiej, gdzie dotąd ma zachowany nagrobek. Całe dziedzictwo Niechanowskie i Iwieńskie przejął jej syn Jan z Iwna Tomicki.

1525 

W roku 1525 przyłączył Jan Tomicki do swych posiadłości niechanowskich Żelazkowo z przyległymi lasami. Został on przez Króla Zygmunta I mianowany Podkomorzym Kaliskim i Starostą Pobiedzisk. Największą jednak zasługą Jana z Iwna Tomickiego to wybudowanie całkowicie  nowego Kościała w Niechanowie. Kościół ten wybudował podobno na starych fundamentach. W tym stanie zachował się do naszych czasów. Kiedy kilka set lat później ks. proboszcz Trojanowicz ksiądz niechanowski badał poddasze kościelne, znalazł na koźle pod prezbiterium od strony zakrystii rok budowy kościoła liczba MD XXXII / 1532/. Jest to zapewne rok budowy kościoła dokonany przez Jana Tomickiego. W tym samym czasie postarał się Jan Tomicki łącznie z miejscowym proboszczem u Stolicy Apostolskiej o odpust na św. Jakuba odtąd corocznie w Niechanowie obchodzony.

1526 

W roku 1526 ufundował pobożny fundator Tomicki dla kościoła nowy, duży dzwon. Dzwon ten przez kilka set lat głosił chwałę Bożą i słyszany był daleko w okolicy. Zabrali go okupanci niemieccy w czasie II wojny światowej.

1549 

Wielce zasłużony Jan Tomicki zmarł w roku 1549 i pochowany został w Iwnie, gdzie ma dotąd w tym kościele nagrobek. Liczne włości po ojcu objął teraz syn jego Krzysztof. Piastował on oprócz innych urzędowych stanowisk funkcję „ Chorążego poznańskiego”

1578 

Z roku 1578 pochodzi dokument świadczący ile łanów kmiecych przynależało dziedzicowi niechanowskiemu. Z uwagi, że kilka tych wiosek znajdowało się w naszej parafii, warto  się  z tym dokumentem zapoznać.  
Wyjaśnić tu należy, że w ówczesnych czasach poza drobną majętnością dworską całą ziemię pańską dzierżyli kmiecie. Kmieć zobowiązany był ze swego łanu  płacić rozmaite czynsze i daniny swemu panu. Poza tym zobowiązany był część tych danin odstawić księdzu. Odtąd   coraz więcej przyciskała tak zwana pańszczyzna, gospodarstwa kmieciowe podupadły a ziemię zabrał dziedzic, przyłączając ją do swego dworu. I tak powstały folwarki. Poza dziesięcinami i daninami zobowiązani byli kmiecie stawiać się na każde wezwanie dworu czy to w razie wojny, czy to towarzyszyć swemu panu na liczne zjazdy, polowanie itp. Towarzyszyli omawianemu panu nawet na wojnie. Wszystkie lasy, jeziora, łąki, zarośla, rowy i rozmaite nieużytki stanowiły własność dziedzica. Dziedzic na Niechanowie Krzysztof  Iwiński Tomicki poza swym obszarem dworskim posiadał:
w Niechanowie 7 łanów kmiecych, 1 sołectwo, 8 rodzin chałupniczych i 2 rodziny rzemieślnicze.
w Miroszce 3 łany kmiece
w Nowejwsi 3 łany kmiece
w Żelazkowie 4 łany kmiece
w Drachowie 2 łany kmiece
w Jarząbkowie 4 łany kmiece
w Potrzymowie 4 łany kmiece
w Czechowie 7 łanów kmiecych
w Przybrodzinie par. Powidz 7 łanów kmiecych
w Kawętrzynie par. Marzenin 3 łany kmiece
Wszystkie te wymienione miejscowości przynależały do klucza niechanowskiego. Natomiast magnat posiadał dalszy klucz w Iwnie i klucz ziemski w Komorze par. Pogorzelica. Wioski parafialne wyżej wymienione, do klucza dóbr  niechanowskich nie przynależały.
W Karsewie w tym czasie dziedzic Marcin Gałczyński posiadał 7 łanów kmiecych i 2 rodziny chałupnicze. Drugą część Karsewa posiada Karczewski z 4 łanami kmiecymi, 2 rodziny chałupnicze i 1 rodzinę rzemieślniczą. W Mikołajewicach zamieszkuje ubogi szlachcic Jan Mikołajewski. Ma on 1 łan kmiecy i 2 rodziny chałupnicze. W Goczałkowie posiadał Jan Goczałkowski 1 łan kmiecy i 4 rodziny chałupnicze z rodzinami. Drugi dziedzic Goczałkowski posiadał 1 łan kmiecy i 4 rodziny chałupnicze –Goślimski. W Arcugowie są tylko rodziny kmiece podległe zakonnikom w Trzemesznie.
Parafia niechanowska liczyła wówczas 600 dusz.
Bogaty magnat jakim był Krzysztof Tomicki smutno zapisał się Kościołowi. Jak to wówczas czynili wszyscy więksi magnaci i Krzysztof porzucił wiarę ojców i przyjął wyznanie wiary Braci  Czeskich. A że był gorliwym heretykiem świadczę jego dysputy religijne jakie miewał z katolikami w Poznaniu. Czy ówczesnym zwyczajem starał się nasz Kościół odebrać katolikom i nakłonić swych podwładnych do przyjęcia nowej wiary, nie ma na to żadnych śladów. Sprawił on jednakowe do Kościoła w Niechanowie dwa nowe dzwony, a które to Niemcy zabrali w czasie II wojny światowej.

1591 

W tym roku spotykamy się z proboszczem niechanowskim księdzem Wojciechem, który pasterzował w naszej parafii do swej śmierci do roku 1599.

1600 

W następnym roku przybywa do Niechanowa nowy proboszcz. Jest nim ksiądz Błażej z Siekierek.